خوبِ من

چون شقایق زاده ی اندوه و دردم خوبِ من 

             من کویرم،تا ابد خاموش و سردم خوبِ من 

گر چه با تو سورَت سرمای دی گردد بهار 

             من خزان دیده نهالی خشک و زردم خوبِ من.