نیش قلم

جنسش ز چیست قلبت؟فولاد آب دیده

              کین ذهن نازکم را در کام خود کشیده

من کالتر ز کالم شوق شکفتنم نیست

               اما خمار چشمت چون تاک نو رسیده

دلتنگ آسمانم پرواز در پرم نیست

                     دل در هوایت اما صدآسمان پریده

شب ناله ام به گوشت گویی صدا ندارد

                    فریاد و ناله ام را حتی خدا شنیده

باز از تو می نویسم در انتهای اندوه

                        نیش قلم دوباره دست مرا گزیده